Marjolein Buis heeft bij de afgelopen herfsteditie van Roland Garros haar laatste bal als professional geslagen. Daar waar de Nijmeegse in 2016 haar grootste enkelspel succes beleefde door de titel in het vrouwen rolstoeltennis te winnen stopte ze begin deze maand voor de laatste keer haar rackets in de tas.
Voor de Grand Slamkampioene is het nu tijd voor een leven zonder topsport. ‘Ik heb door de coronatijd mogen proeven van een leven na topsport en dat smaakte erg lekker. Dit is wat ik nu wil. Ik ben er klaar voor.’
Een beslissing waar ze niet over één nacht ijs is gegaan, want de Paralympische Spelen van Tokio, die deze zomer zouden moeten worden gehouden, zijn verplaatst naar volgend jaar. ‘De Spelen in Tokio zouden dit jaar een prachtig evenement zijn geworden. Dat wordt het misschien volgend jaar alsnog, al is alles onzeker hoe het er in 2021 uitziet. Mentaal had ik mij er op ingesteld dat 2020 mijn laatste jaar als topsporter zou worden. Ik ben daarom al een tijdje bezig met het inrichten van mijn leven daarna, zoals mijn studie psychologie afronden en genieten van het thuis zijn met mijn man. Als dan zo’n groot evenement als de Paralympische Spelen een jaar wordt uitgesteld dan ga je de zaken wel heroverwegen, maar in verband met mijn eerdere besluit om te stoppen was het niet vanzelfsprekend dat ik een jaar extra als topsporter door zou willen. Na lang peinzen kwam ik tot de conclusie dat het vooruitzicht op mijn nieuwe leven heeft gewonnen van nog een jaar topsport. Ik verheug me op het andere leven.’
Naast de winst op Roland Garros is een ander hoogtepunt in de carrière van de 32-jarige Buis het behalen van de gouden medaille op de Paralympische Spelen van Londen in 2012. Aan de zijde van Esther Vergeer was ze de beste in het dubbelspel. Al hing haar deelname destijds aan een zijden draadje. ‘Dat ik mee mocht doen in Londen was een droom die uitkwam. Echter, bij het laatste voorbereidingstoernooi raakte ik zwaar geblesseerd. Mijn schouder was uit de kom geweest en ik kon niks meer met mijn linkerarm. Als ik ook maar iets vooroverboog of opzij bewoog schoot hij weer uit de kom. Dat was drama. Ik kon niet tennissen. Pas toen we in Londen aankwamen heb ik voor de eerste keer voorzichtig een balletje geslagen. De voorbereiding was dus in het water gevallen en om dan vervolgens met een gouden plak terug naar huis te keren, maakt het extra bijzonder.’
Bekijk hieronder de finale van de Paralympische Spelen 2012.
Vier jaar later won Buis samen met Diede de Groot zilver bij de Paralympische Spelen in Rio de Janeiro. In het dubbelspel schreef ze in totaal vijf Grand Slamtoernooien op haar naam. In 2017 was ze de beste van de wereld in het dubbelspel. Ze won dat jaar onder andere op Roland Garros, de US Open en het WK dubbelspel. ‘Dat jaar won ik met zes verschillende partners bijna alle dubbeltoernooien waar ik aan meedeed. Hierdoor eindigde ik als nummer één op de internationale ranking. Dat is ook een hoogtepunt in mijn loopbaan, waar ik heel trots op ben.’
Of we de voormalige nummer één van de wereld nog op de tennisbaan zullen zien nu ze officieel is gestopt? ‘Ik heb al anderhalve week niet getennist, haha. Bij de ITF (Internationale Tennis Federatie, red.) heb ik mij officieel afgemeld dus binnenkort verdwijn ik van de ranglijst. Ik heb ook geen plannen om door te blijven trainen of een comeback te maken. Mijn man is twee jaar geleden begonnen met tennissen dus ik zal met hem of met vrienden af en toe vast wel een balletje slaan.’
Buis is bezig aan een studie psychologie, maar een carrière als sportpsycholoog staat ondanks haar ervaring op het hoogste niveau niet in haar planning. ‘Dat is niet de tak van de psychologie die ik heb gekozen, maar mocht er een vraag komen vanuit de tennisbond of bijvoorbeeld talenten, junioren of topsporters dan zou ik het ontzettend leuk vinden om mijn kennis en ervaring te delen.’
Terugkijkend op haar carrière overheerst bij Buis niets anders dan warme gevoelens. ‘Het was een fantastische periode. Niemand, echt niemand, had gedacht toen ik op 17-jarige leeftijd begon met rolstoeltennis dat er zoveel in het vat zou zitten. Keer op keer heb ik ook mijzelf verbaasd met wat ik heb bereikt. Met recht kan ik zeggen dat ik van mijn hobby mijn beroep heb gemaakt. Het is een fantastische tijd geweest. Deze vijftien jaar pakt niemand mij meer af.’
Gevraagd naar een afsluitende anekdote over een bizar moment dat ze heeft meegemaakt gedurende haar loopbaan hoefde Buis niet lang na te denken. ‘Ooit kwam er tijdens een finale een groep streakers de baan op. Acht jongens, die alleen een blauwe condoom of iets dergelijks droegen, sprongen over het hek zo het centre court op. Toen ze aan de andere kant de baan verlieten, kwamen ze er achter dat ze geen foto’s hadden gemaakt en gingen twee jongens nog een keer. Eentje bleef achter het hek haken en viel languit op het gravel, haha. Het was tijdens mijn allereerste main draw finale die ik speelde…’
Buis kijkt met een goed gevoel terug op haar jaren toptennisster. Aan de telefoon klinkt ze vrolijk en energiek. Ze heeft haar beslissing om te stoppen weloverwogen genomen. Ze weet wat ze wil en heeft zin in haar nieuwe toekomst.
Erelijst
Paralympische Spelen
2012 Goud met Esther Vergeer
2016 Zilver met Diede de Groot
Grand Slamtitels enkelspel
2016 Roland Garros
Grand Slamtitels dubbelspel
2012 Roland Garros
2016 Australian Open
2017 Roland Garros
2017 US Open
2018 Australian Open
WK-titels
2017 Doubles Masters
2018 Doubles Masters
Hoogste ranking enkelspel
3
Hoogste ranking dubbelspel
1
